AY 19/3’e göre suçluluğu hakkında kuvvetli belirti bulunan kişilerin, “kaçmalarını, delillerin yok edilmesini veya değiştirilmesini önlemek maksadıyla veya bunlar gibi tutuklamayı zorunlu kılan ve kanunda gösterilen diğer hallerde” tutuklama kararı verilebilir..
CMK 100/2 uyarınca ise; a) Şüpheli veya sanığın kaçması, saklanması veya kaçacağı şüphesi uyandıran somut olgular varsa (kısaca kaçma şüphesi) veya b) Şüpheli veya sanığın davranışları; 1. Delilleri yok etme, gizleme veya değiştirme, 2. Tanık, mağdur veya başkaları üzerinde baskı yapılması girişiminde bulunma hususlarında kuvvetli şüphe oluşturuyorsa (kısaca delilleri karartma tehlikesi) tutuklama nedeni olarak kabul edilebilmektedir. Maddenin 3. fıkrasında ise katalog halinde birtakım suçlar sayılmış ve bu suçların işlendiği hususunda kuvvetli şüphenin varlığı halinde tutuklama nedenlerinin (kaçma/delilleri karartma) de varsayılabileceği belirtilmiştir.
Mülga CMUK’nda da bu nedenler benzer şekilde düzenlenmiştir. Buna göre suçluluğu hakkında kuvvetli belirti bulunan kişiler hakkında; 1. Kaçma şüphesini uyandıracak vakıalar bulunması (kaçma şüphesi), 2. Delillerin yok edilmesi, değiştirilmesi, gizlenmesi, şeriklerin uydurma beyana veya tanıkların yalan tanıklığa veya tanıklıktan kaçmaya sevk edildiğini, bilirkişilerin etki altında alınmasına çalışıldığını gösteren hal ve davranışların bulunması (delilleri karartma tehlikesi) gerekmekteydi. Buna karşılık suçun üst sınırı 7 yıldan az olmayan hapis cezasını gerektirmesi veya şüpheli/sanığın ikametgâhının veya meskenin bulunmaması veya kim olduğunu ispat edememesi durumunda tutuklama nedenlerinin var sayılabileceği belirtilmişti. Öte yandan 6 aya kadar hapis cezasını gerektiren suçlarda şüpheli/sanık ancak suçun toplumda infial uyandırması veya ikametgâhının veya meskenin bulunmaması veya kim olduğunu ispat edememesi halinde tutuklanabilirdi (CMUK 104).