Miras bırakan, mirasçılıktan çıkarmayı içeren vasiyetnameyi, daha sonra yapacağı bir ölüme bağlı tasarruf ile (MK 542) her zaman geri alabilir. Bu halde mirasçılıktan çıkarma artık hüküm ifade etmez. Ancak, burada incelenecek olan mesele, mirasbırakanın bu yola başvurmadan, yani bir ölüme bağlı tasarruf yapmadan, mirasçılıktan çıkardığı kişiyi affedebilip edemeyeceğidir. Bu durum, mirastan yoksunluk hali için MK 578/II’ de düzenlenmiştir, fakat mirasçılıktan çıkarma için böyle bir hüküm yoktur. Bu sebeple durum tartışmalıdır. Bazı yazarlar ve bazı kararlarında Federal Mahkeme, bu şekildeki bir affın mirasçılıktan çıkarma üzerinde bir etkisinin olmayacağını, miras bırakanın sağlığında af iradesini (şekle bağlı olmayarak) açığa vurmasına rağmen, mirasçılıktan çıkarmanın yine de hüküm doğuracağı görüşündedirler. Gerekçe olarak da, mirastan yoksunlukta affın düzenlenmiş olmasına rağmen mirasçılıktan çıkarma da böyle bir hüküm bulunmaması, bu konunun Uzmanlar yukarı Komisyonunda tartışılıp reddedildiği, bu sebeple de bir boşluğun değil olumsuz (menfi) çözümün bulunduğu İleri sürülmüştür.
Tuor ve ona katılan yazarlar, affın mirasçılıktan çıkarmayı doğrudan doğruya ortadan kaldırmayacağını, fakat ıskat edilene MK 512/III’e göre tenkis davası açarak saklı payını isteme imkânını vereceğini haklı olarak savunmaktadırlar. Bu görüşte olan yazarlar, mirasbırakanın mirasçılıktan çıkardığı kişiyi sağlığında affetmesinin, kopmuş olan aile bağlarının yeniden kurulduğunu ve çıkarma sebebinin artık ortadan kalktığını gösterdiğini ileri sürmektedirler. Böyle olunca da, ölüm anında bulunması gereken mirasçılıktan çıkarma sebebi artık yoktur. Sebebin yokluğuysa, yukarıda da değinildiği gibi, MK 512/III’e göre tenkis davası açma hakkı verir ve mirasçılıktan çıkartılan kişi, bu davayı açarak saklı payını alır.